ทนายความ รับว่าความทุกคดี บริษัททนายความ ปรึกษาทนายฟรี

จำเลยได้เงินไปจากโจทก์เป็นหลายครั้งหลายหนเกินกว่าที่หลอกลวงครั้งแรก การกระทำของจำเลยเป็นความผิดกรรมเดียวมหรือหลายกรรมต่างกัน

คำพิพากษาฎีกาที่ 940/2568

จำเลยหลอกลวงโจทก์ด้วยการชักชวนให้โจทก์ร่วมลงทุนทำธุรกิจกับจำเลย แม้จำเลยได้เงินไปจากโจทก์เป็นระยะหลายครั้งหลายหนก็เพราะหลอกลวงโจทก์ให้ร่วมลงทุนทำธุรกิจกับจำเลยเช่นเดียวกัน การกระทำของจำเลยเป็นความผิดต่อเนื่องโดยมีความมุ่งหมายอย่างเดียวกัน คือ หลอกลวงให้โจทก์ร่วมลงทุนเพื่อให้จำเลยได้เงินไปจากโจทก์ ไม่ว่าจำเลยจะได้รับเงินไปหลายครั้งหลายหนและเป็นจำนวนเกินกว่าที่หลอกลวงครั้งแรก การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวมิใช่หลายกรรมต่างกัน

อ่านต่อ

โจทก์จำเลยมีโทสะกัน โจทก์ออกจากบ้านจำเลยไปประมาณ 30 นาที แล้วจำเลยถือมีดไปฟันโจทก์ที่บ้านโจทก์ การกระทำของจำเลยเป็นการไตร่ตรองไว้ก่อนหรือไม่

คำพิพากษาฎีกาที่ 800/2568
ข้อหา ฆ่าผู้อื่น เหตุฉกรรจ์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289

คืนเกิดเหตุจำเลยมีโทสะกับโจทก์ร่วมขณะโจทก์ร่วมไปเอาไก่ชนคืนจากจำเลย แต่โจทก์ร่วมได้ออกจากบริเวณบ้านของจำเลยไปแล้ว เหตุการณ์ที่จำเลยผิดใจกับโจทก์ร่วมน่าจะขาดตอนแล้ว ทั้งนับแต่เวลาที่จำเลยผิดใจกับโจทก์ร่วมและโจทก์ร่วมได้ออกจากบ้านของจำเลยผ่านพ้นไปประมาณ 30 นาที ก่อนเกิดเหตุ นับว่าเป็นระยะเวลานานพอสมควรและเพียงพอที่จำเลยจะมีสติและระงับอารมณ์หรือโทสะของตนให้กลับมามีสติสัมปชัญญะได้แล้ว จำเลยออกจากบ้านของตนและ ถือมีดพร้าติดมือตามไปพบโจทก์ร่วมที่บ้านเกิดเหตุแล้วเดินตรงเข้าไปหาโจทก์ร่วมใช้มีดพร้าที่ถืออยู่เป็นอาวุธฟันศีรษะโจทก์ร่วมอย่างแรงทันทีหลายครั้ง แสดงว่าจำเลยตระเตรียมอาวุธมีดพร้ามาจากบ้านโดยตั้งใจจะไปทำร้ายโจทก์ร่วมตั้งแต่ออกจากบ้าน การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

อ่านต่อ

ศาลพิพากษายกฟ้องในวันไต่สวนมูลฟ้อง โดยไม่ทำการไต่สวนมูลฟ้อง ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ ทนายความโจทก์จะยื่นคำร้องขอให้ไต่สวนมูลฟ้องใหม่ได้หรือไม่

คำพิพากษาฎีกาที่ 228/2568
คำพิพากษาฏีกา ประจำพุทธศักราช 2568 ตอนที่ 4
จัดพิมพ์โดยเนติบัณฑิตยสภา

คดีที่ราษฎรเป็นโจทก์ ศาลชั้นต้นจะพิพากษายกฟ้องโดยไม่นัดไต่สวนมูลฟ้อง หรือนัดไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากษายกฟ้องโดยไม่ไต่สวนมูลฟ้อง หรือไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากษายกฟ้องก็ได้ เพราะเป็นดุลพินิจในการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีให้เสร็จสิ้นโดยเร็วและชอบด้วยกฎหมาย เมื่ือศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีพอวินิจฉัยชี้ขาดได้ และมีคำสั่งให้งดการไต่สวนมูลฟ้องแล้วนัดฟังคำสั่งหรือคำพิพากษา ย่อมมีอำนาจกระทำโดยชอบด้วยกฎหมาย

โจทก์ฎีกาว่า
-คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องขอให้ไต่สวนมูลฟ้องใหม่ของโจทก์ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ ?
-การที่ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษายกฟ้องโดยอ้างว่าฟ้องโจทก์เป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ?

หากโจทก์ไม่เห็นด้วยกับคำพิพากษาของศาลชั้นต้นย่อมมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาต่อไปได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 193 และมาตรา 216 เมื่อโจทก์ใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์ และต่อมาศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น หากโจทก์ไม่เห็นด้วยก็ควรจะใช้สิทธิยื่นฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 3 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 216 และมาตรา 221 แต่โจทก์กลับไม่ดำเนินการ

การที่โจทก์ยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องใหม่หลังจากคดีถึงที่สุดแล้ว จึงไม่เป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัติของกฎหมาย ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น

อ่านต่อ

ร่วมกันยักยอกโฉนดที่ดินแอบเอาไปเป็นประกันเงินกู้กับนายทุนนอกระบบ

คดีนี้เป็นทนายโจทก์ฟ้องคดีจำเลยทั้งสอง ข้อหาร่วมกันยักยอกโฉนดที่ดินแอบเอาไปเป็นประกันเงินกู้กับนายทุนนอกระบบ

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352

ผู้ใดครอบครองทรัพย์ซึ่งเป็นของผู้อื่น หรือซึ่งผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย เบียดบังเอาทรัพย์นั้นเป็นของตนหรือบุคคลที่สามโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานยักยอก ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 809/2568

การที่จำเลยได้รับสลากกินแบ่งรัฐบาลจากโจทก์ร่วมไปครอบครองแล้วจำเลยกลับเอาสลากกินแบ่งรัฐบาลของโจทก์ร่วมไป เมื่อโจทก์ร่วมทวงถามก็ไม่ยอมคืนให้แก่โจทก์ร่วมโดยปราศจากเหตุผลอันจะอ้างตามกฎหมายได้ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการครอบครองสลากกินแบ่งรัฐบาลของโจทก์ร่วมแล้วเบียดบังเอาเป็นของตนเองหรือบุคคลที่สามโดยทุจริต จึงเป็นความผิดฐานยักยอกทรัพย์ ตาม ป.อ. มาตรา 352 วรรคหนึ่ง

อ่านต่อ

ความผิดฐานซ่องโจรเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ลักษณะ 5 ความผิดเกี่ยวกับความสงบสุขของประชาชน

คดีนี้รับเป็นทนายความของจำเลยทั้งเจ็ดคน ศาลไต่สวนมูลฟ้องยกฟ้องความผิดฐานซ่องโจร

คดีซ่องโจร

ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 210 กำหนดไว้ว่า

ผู้ใดสมคบกันตั้งแต่ห้าคนขึ้นไป เพื่อกระทำความผิดอย่างหนึ่งอย่างใดตามที่บัญญัติไว้ในภาค ๒ นี้ และความผิดนั้นมีกำหนดโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่หนึ่งปีขึ้นไป ผู้นั้นกระทำความผิดฐานเป็นซ่องโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 16640/2555

ความผิดฐานซ่องโจรเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ลักษณะ 5 ความผิดเกี่ยวกับความสงบสุขของประชาชน ซึ่งบัญญัติไว้เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยของสังคม ความสงบสุข และความปลอดภัยของประชาชนโดยส่วนรวม มิใช่บัญญัติไว้เพื่อบุคคลหนึ่งบุคคลใดโดยเฉพาะเจาะจงเป็นส่วนตัว ดังนั้น ความผิดฐานซ่องโจรถือว่าเป็นการกระทำต่อรัฐโดยตรง รัฐเท่านั้นเป็นผู้เสียหายโดยนิตินัย โจทก์ซึ่งเป็นราษฎรจึงไม่ใช่บุคคลผู้ได้รับความเสียหายจากการกระทำความผิดโดยตรง มิใช่ผู้เสียหายนิตินัย ไม่มีอำนาจฟ้องคดีได้เอง

อ่านต่อ

อัยการสูงสุดยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบ เกิน 180 วัน ตามมาตรา93 วรรคหนึ่ง โจทก์มีอำนาจฟ้องหรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกา พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ พ.ศ.2561 มาตรา77 มาตรา93

พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ พ.ศ.2561 มาตรา93 วรรคหนึ่ง กำหนดระยะเวลาในการปฏิบัติงานของอัยการสูงสุด รวมทั้งคณะกรรมการ ป.ป.ช. ให้ดำเนินการให้แล้วเสร็จและฟ้องดำเนินคดีภายในหนึ่งร้อยแปดสิบวันนับแต่วันที่ได้รับรายงานสำนวนการไต่สวน เอกสารพยานหลักฐานและความเห็นพร้อมสำเนาอิเล็กทรอนิกส์จากสำนักงาน ป.ป.ช. แม้อัยการสูงสุดโจทก์ยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบเกินหนึ่งร้อยแปดสิบวันตามมาตรา 93 วรรคหนึ่ง แต่มาตรา 93 วรรคสอง บัญญัติให้นำความมาตรา 77 มาใช้บังคับกับการดำเนินคดีกับเจ้าหน้าที่ของรัฐโดยอนุโลม และมาตรา 77 วรรคท้าย บัญญัติยกเว้นให้ฟ้องคดีเกินกำหนดระยะเวลา 180 วัน แสดงว่ามิใช่เป็นบทบัญญัติอายุความฟ้องร้องหรือเงื่อนไขในการฟ้องร้องหรือการดำเนินคดี โจทก์ฟ้องจำเลยต่อศาลอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา149(เดิม) มาตรา157(เดิม) พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ พ.ศ.2561 มาตรา123/1 มาตรา123/2 และมาตรา173 ภายในอายุความตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 95 และพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ พ.ศ.2561 มาตรา 93 วรรคหนึ่ง ประกอบมาตรา 77 วรรคท้าย โจทก์จึงมีอำนาจฟ้อง

อ่านต่อ

คดีแพ่งเกี่ยวเนื่องคดีอาญา ทุนทรัพย์คดีส่วนแพงในชั้นอุทธรณ์ไม่เกิน 50,000 บาท ต้องขออนุญาตอุทธรณ์หรือไม่

คำพิพากษาฎีกาที่ 1351/2567 ป.วิ.อ.มาตรา 36, 46 ป.วิ.พ.มาตรา 247 พระราชบัญญัติพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตา 17,25

แม้คดีส่วนแพ่งของโจทก์มีทุนทรัพย์ในชั้นอุทธรณ์ไม่เกิน 50,000 บาท ซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 วรรคหนึ่ง แต่เป็นคดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา การพิพากษาคดีส่วนแพ่งศาลจำต้องถือข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในคำพิพากษาคดีส่วนอาญาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 46 ทั้งเป็นส่วนหนึ่งของคดีอาญา เมื่อโจทก์อุทธรณ์คดีในส่วนอาญา ศาลอุทธรณ์ภาค 6 ย่อมมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีส่วนแพ่งได้โดยโจทก์ไม่จำต้องขออนุญาตอุทธรณ์คดีส่วนแพ่ง

อ่านต่อ

การกระทำโดยบันดาลโทสะ เป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน

คำพิพากษาฎีกาที่ 1109/2567 บันดาลโทสะ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 72 /ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตา 195

แม้จำเลยมิได้ยกปัญหาเรื่องการกระทำโดยบันดาลโทสะขึ้นต่อสู้ในคำให้การที่ศาลบันทึกหรือที่จำเยยื่น ทำให้ศาลชั้นต้นมิได้ยกขึ้นวินิจฉัย เมื่อคดีขึ้นสู่ศาลชั้นอุทธรณ์จำเลยย่อมมีสิทธิยกเรื่องการกระทำโดยบันดาลโทสะขึ้นอ้างเพื่อให้ศาลอุทธรณ์ภาค 6 วินิจฉัยได้เพราะเป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตา 195 วรรคสอง ประกอบมาตรา 225

หลังจากจำเลยถูกผู้เสียหายเตะหน้า จำเลยออกจากบ้านของผู้เสียหายขับรถจักรยานยนต์กลับไปที่บ้านของจำเลยที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 600 เมตร ซึ่งไม่ไกลและใช้ระยะเวลาในการเดินทางไปกลับไม่นานในขณะที่โทสะของจำเลยยังพลุ่งพล่านอยู่ไม่ขาดตอนจากเหตุการณ์ที่ถูกผู้เสียหายเตะหน้ากลับมาทำร้าย การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 72

อ่านต่อ